B10 Herontwikkeling Jozeflocatie te Deventer

Stichting De Leiboom heeft veel plannen voor de Jozeflocatie laten maken, maar telkens veranderde er wat aan de uitgangspunten. Met de komst van een nieuwe directie hebben Jan Hoogendorp en Henk Jan van den Berg een nieuw programma van eisen opgesteld, waarin de nieuwste visie op de intramurale huisvesting en zorg was opgenomen. Vervolgens moest er een regeling getroffen worden met het Cbz over het boekwaardeprobleem.

Het plan dat RDH bedacht had moest van de gemeente in samenhang met de plannen van de buurman het Jozefziekenhuis ontwikkeld worden. De buurman had geen plannen met het terrein en de handen vol met de realisatie van het nieuwe ziekenhuis. Toen het plan voor de gehele bouwlocatie aangepast was, tekende de buurman bezwaar aan tegen het feit, dat onze bebouwing zo kort op de erfgrens stond om vervolgens met een kleinschalig plan te komen met allemaal losse villa’s. Een groot verschil met de forse bouwmassa, die wij ontwikkeld hadden om voldoende geld te genereren met ons beperkte stuk grond. Daarna is er in gemeenschappelijkheid een nieuw totaal plan bedacht. Om vervolgens in de gelegenheid gesteld te worden om het perceel van de buurman te kopen, waardoor we de gelegenheid hadden om het ons inziens optimale plan te realiseren. Op het moment dat de koop gesloten zou worden bleek dat het ziekenhuis genomineerd was als monument van de wederopbouwarchitectuur, alleen was nog niet duidelijk welke elementen onder de bescherming zouden gaan vallen. En al die jaren lagen er mensen op vierbedskamers.

Ja, ontwikkelen is een kwestie van de lange adem, maar soms wens je dat alle uitgangspunten aan het begin bekend zijn. Het enige wat je kan doen om de oude plankosten te beperken is zo snel mogelijk werken, zodat de periode korter wordt waarin nieuwe factoren invloed kunnen gaan uitoefenen op het project.